اشیا 1387

اشیا 1387

مجموعه اشیا دومین مجموعه از آثار هنرمند و همانند مجموعه زمان بر آمده از تجربه زیسته او در جهان مدرن امروز است. این آثار قالبا با بهره‌گیری از اشیایی که به طور روزمره با آنها سر و کار داریم شکل گرفته‌اند. آثار این مجموعه اگرچه به لحاظ فرمی تجربه‌ای بدیع هستند و مهارت‌های تکنیکی هنرمند را به رخ می‌کشند، اما در حدود فرم باقی نمی‌مانند و به ساحت معنا ورود می‌کنند. تجربه‌ای میان هنر معناگرا و هنر فرم‌گرا.

جهان بازنمایی شده توسط هنرمند در این مجموعه، جهان مدرنی است که با شتاب روز افزون خود اگرچه پیشرفتی دائمی را به دنبال دارد و امکانات تازه‌تری پیش روی انسان می‌نهد اما همزمان او را بیش از پیش در چنگال خود اسیر می‌کند و حضور دائمی‌اش را تا آن حدودی که می‌خواهد به کنترل در می‌آورد و مرزهای آزادی‌اش را محدود می‌کند.

تلفیق اشیایی همچون تلفن که نمادی از دنیای تکنولوژیک امروز هستند و ابزاری برای همواره در دسترس بودن آدمیان، با اشیایی چون آبمیوه‌گیری و یا چرخ‌گوشت، که به گونه‌ای اشاره به از هم دریدن بافت‌های طبیعی دارند، یادآور از هم گسیختن روان آدمی در ارتباط با آن چیزهایی هستند که دنیای مدرن به او ارزانی داشته است. این تلفیق میان دو شی با دو حس متضاد خود بیانگر تضاد دنیای مدرن امروز است. با تمام خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش. با تمام موهبت‌ها و رنج‌هایش.